Sophie Ottevaere werkt al 18 Jaar als wooncoach in de Ganzenhofwoning, waar mensen op elk moment van de dag ondersteuning krijgen.
Waarom ben jij de ideale persoon om in Villa Madiba aan de slag te gaan?
Sophie: “Al die jaren dat ik al in de woning heb gewerkt, botsten we op het feit dat mensen met een grote zorgvraag niet konden blijven. We moesten die cliënten doorverwijzen naar andere diensten of organisaties. Dat was telkens met een ambetant gevoel, met een traan soms, die mensen werden uit hun vertrouwde omgeving weggerukt. We bleven achter met het gevoel waarom wij hen niet verder konden verzorgen. Ik zat er echt mee dat er in onze organisatie geen oplossing was voor onze cliënten die ouder worden of met een grote zorgvraag.
Vanuit de woning heb ik de overstap gemaakt naar de vorming. Doordat ik er telkens met andere groepen werkte, miste ik het warme contact. Ik bedoel daarmee het nauw contact met eenzelfde groep mensen. Dat warme, huiselijke gevoel is er niet, en net dat geeft me die verbondenheid.
In een woning creëer je een hechte band. Je stopt iemand in bed en zegt ‘slaapwel’. Doordat je de mensen bijna elke dag ziet, beleef je het meer, je weet wat er leeft bij de bewoners. Je voelt meteen met welk been ze ‘s morgens uit bed gestapt zijn, en voelt het wanneer er iets scheelt. Dat vind ik zo fantastisch, aan zo’n thuis wil ik meebouwen! Toen ik hoorde van de bouw van Villa Madiba wist ik meteen dat ik daar wou werken. Dat is echt mijn ding, dat weet ik nu al!
Toch was het goed om even niet in een woning te werken, daardoor weet ik nu perfect wat ik precies gemist heb. Er kunnen ‘zijn’ voor zij die niets kunnen zeggen, die niet of amper kunnen communiceren, dat geeft mij zoveel voldoening. Ik toon graag dat ik er voor hen ben, en dat zit hem in heel kleine dingen!”
Waarin verschilt Groep Ubuntu met een andere organisatie?
Sophie: “Ik weet niet hoe het elders is, maar wij bekijken de dingen altijd vanuit het perspectief van de cliënt. Daar ligt de basis voor onze warme aanpak. Cliënt per cliënt bekijken we wat er voor die persoon het best is, rekening houdende met zijn wensen en noden. Ook in de rest van onze organisatie is dat de manier van werken. De enige juiste, wat mij betreft. Zo durven we ervoor kiezen om cliënten samen te laten zijn net omdat ze elkaar positief beïnvloeden, of houden we cliënten die elkaar negatief beïnvloeden net uit elkaar. Als mentor van één of meer cliënten kan je nog meer inspelen op die individuele wensen en noden. Dat zijn uren in je uurrooster die worden vrijgehouden om specifiek met een cliënt bezig te zijn. Sowieso moet er al een goede klik zijn om mentor te kunnen worden. Functioneert iemand ‘s morgens niet goed, dan plaats je die uren in de namiddag. Echt alles wordt bekeken vanuit de cliënt.
Ik kan het goed vinden met mensen die lijden aan dementie. Ik kan meegaan in hun fasen van dementie en hen daarbij ondersteunen, ik stap graag mee in hun verhaal. Iemand anders heeft daar misschien moeite mee, maar noem me dan maar gerust ‘over sociaal’.
Hoe zie je de start van Villa Madiba?
Sophie: ”De essentie van onze job is: de mensen een veilig gevoel geven en een warme thuis creëren. Ik hoop dat we dit bij de effectieve start van Villa Madiba verder kunnen doortrekken: in een aangename setting met aangepaste accommodatie en oog voor detail, met plaats om te prikkelen of te ontprikkelen. Ik kijk uit naar de tijd en ruimte die er zal zijn om gewoon te ‘zijn’!
