Viviane Christiaens, ateliercoach De Drie Wijzen

 

'De Drie Wijzen wordt gedragen door zoveel mensen gaande van vrijwilligers, cliënten, klanten, de verschillende leveranciers… En iedereen heeft zijn deeltje binnen onze dienst en dat maakt eigenlijk het geheel. Je kan het vergelijken met vele kleine stukjes vormen samen een groot geheel. En dat is eigenlijk het project van de Drie Wijzen. We hechten heel veel belang aan gelijkheid.

Iedereen is ook echt gelijk, er wordt geen onderscheid gemaakt ongeacht de functie of verantwoordelijkheid. Iedereen werkt samen aan hetzelfde doel en dat maakt dat dit een uniek verhaal is. Dat is ook wel een sterke Ubuntu gedachte. Als je kijkt nationaal dan zijn er veel wereldwinkels die niet overleven. Ze hebben geen vrijwilligers genoeg, moeten stoppen,… en de Drie Wijzen draait heel goed. We hebben veel enthousiaste vrijwilligers. Die samen met cliënten werken, de winkel openhouden, de boekhouding regelen, enz. We kunnen op heel veel mensen rekenen die ervoor zorgen dat het een heel mooi project is. Kuurne kermis is daar ook een goed voorbeeld van. De hoogdag in Kuurne waar dat mensen van de Orde van de Ezel, cliënten, vrijwilligers, iedereen daar zijn steentje bijdraagt.
 

De Ubuntu gedachte binnen de organisatie is voor mij dat het werken op zich wel gemakkelijker gaat. Want hoe groter het draagvlak of iets gedragen wordt, hoe gemakkelijke het werken is. Bijvoorbeeld de afhaalsoep. Er zijn heel veel vrijwilligers of klanten die soep halen. Het is niet alleen lekkere soep maar het is ook de sympathie voor het project waar de mensen van houden. Je bent niet afhankelijk van je organisatie. Het wordt ruimer gedragen. De Ubuntu-gedachte is vaak een inspiratie vorm voor velen. Het zorgt voor warme ideeën of de nodige energie. Daarom wil ik graag refereren naar een boek. ‘De jongen, de mol, de vos en het paard’ van Charlie Mackesy, vertaald door Arthur Japin. Ik wil hier graag een citaat uit brengen: 'Ik ben zo klein', zei de Mol. 'Ja' zei de jongen. Maar je maakt een groot verschil.'

 

Dit is sowieso een tekst die de ubuntu-gedachte perfect samenvat. Op zich zegt de tekening al veel. We voelen ons allemaal wel eens klein, we zijn allemaal wat onzeker, we hebben allemaal gebreken, maar toch kunnen we iets betekenen voor anderen. Iedereen is van belang, het zijn niet de grote, machtige mensen die elke dag het verschil maken, maar het zijn de mensen met wie we ons verbonden voelen, de mensen die ons het gevoel geven dat we de moeite waard zijn.  Zij zorgen ervoor dat we boven onszelf kunnen uitstijgen (ondanks onze gebreken en beperkingen) en dat we samen meer kunnen betekenen en bereiken dan we zelf denken. Elke mens kan het verschil maken, als hij maar geapprecieerd wordt.

Een toepassing naar De Drie Wijzen is een voorbeeld van onze vrijwilligster Bernadette. Een fantastische vrouw. Ze begon als vrijwilligster in de winkel. Maar al vlug bleek dat het kassasysteem haar heel veel stress gaf. Ze gaf het voorstel om taarten te bakken om dan te verkopen in de fair trade bar. En Bernadette kan echt ongelooflijke lekkere taarten bakken.

Een ander voorbeeld: Het snijden van de groenten voor de afhaalsoep is ook een heel mooi voorbeeld van de ubuntu - gedachte. Groenten worden zorgvuldig gesneden door cliënten. Iedereen helpt mee. Sommige cliënten kunnen 2 soorten groeten snijden. Andere cliënten snijden maar 1 soort. De ene cliënt snijdt heel fijne stukjes , de andere wat grover. Maar het geheel samen vormt de soep .

‘Zoveel moois waar we goed moeten voor zorgen’ is ook zo een mooie gedachte uit het boek. Het verwijst naar ons project, wat we doen, dat het zo een mooie werking is en daar goed moeten voor zorgen. Maar ook algemeen in de organisatie.'