In de Sint-Amandslaan in het centrum van Kortrijk verrijst het nieuwe dagcentrum Wissel met bijhorende woningen voor volwassenen met een NAH, uniek in de regio. De volledige werking voor personen met een NAH wordt er gecentraliseerd: atelierruimtes, therapielokalen (zowel voor individuele therapie als groepstherapie, of voor overleg met familieleden), mobiele woonondersteuning, een vrijetijdsaanbod en woonmogelijkheden. Zo bieden we op één plaats een complete dienstverlening aan.
Door dit samen te brengen, willen we nog meer inzetten op ondersteuning op maat. Als we een persoon goed willen ondersteunen, moeten we dit bekijken vanuit ons volledige ondersteuningspakket. Zo kunnen we elkaar nog beter informeren en op de hoogte houden en is er een vlotte communicatie vanuit wonen naar therapie, ateliers en omgekeerd.
In dit nieuwe project kunnen wij onze jarenlang opgebouwde expertise op vlak van voortgezette cognitieve revalidatie dan ook ten volle inzetten. We focussen hierbij op cognitieve training, psycho-educatie, emotionele zelfregulering en sociale vaardigheidstraining. Die expertise delen we ook in onze samenwerkingsverbanden. Zo hebben we regelmatig overleg met az groeninge en CAR Overleie, dat op een boogscheut van onze nieuwe locatie ligt, zowel op cliëntniveau als voor het invullen van de noden op vlak van NAH in de regio. Daarnaast zitten we ook de West-Vlaamse afdeling van de Hersenletsel Liga voor, waarbij we meewerken aan sensibilisering, vorming en intersectorale afstemming. Verder werken we nauw samen met gezinszorg, thuiszorg, psychiatrische centra en tal van andere diensten.
Uiteraard maak je enkel gebruik van die dienstverlening die jou vooruithelpt. Dat kan enkel therapie zijn, enkel wonen of enkel atelierwerking, maar is in veel gevallen een combinatie. Deze dienstverlening wordt continu afgestemd op jouw noden. Wanneer zo'n dagprogramma te hoog gegrepen is, kan je een laagdrempelig programma volgen met voldoende veiligheid en geborgenheid dat tegelijk uitnodigend is.
We geloven immers rotsvast in het groeiperspectief van elke persoon met NAH, dat kunnen grote stappen vooruit zijn, maar kan ook heel miniem zijn, waarbij ons NAH-centrum een springplank kan zijn, maar ook een terugvalbasis.
Wonen en werken op dezelfde plaats is voor mensen met een NAH een pluspunt. Dit zorgt ervoor dat we een gevarieerd dagprogramma kunnen samenstellen, met een evenwicht tussen stimulerende en routinematige activiteiten. Vrijwilligerswerk, atelierwerk, therapeutische ondersteuning, samenwerking met reguliere diensten en het onderhoud van de woning kunnen mooi op elkaar afgestemd worden zonder extra verplaatsingen. Bovendien biedt de eigen woning rust tijdens de middagpauze of wanneer je daar nood aan hebt.
De ligging in het stadscentrum biedt heel wat (inclusieve) mogelijkheden op vlak van vrijetijd, vrijwilligerswerk, medische diensten, … Doordat dit aanbod binnen handbereik ligt, moet voor verplaatsingen minder vaak een beroep worden gedaan op andere diensten of het netwerk, wat sommige mensen een extra gevoel van vrijheid zal bezorgen.
In de woningen is er permanent een begeleider aanwezig. We bekijken samen jouw wensen en mogelijkheden om te zien welke woonvorm het best bij jou aansluit.
Samenhuizen: acht personen hebben elk hun eigen kamer en sanitair, maar delen keuken en leefruimte.
Woningdelen: we hebben drie woningen waar telkens vier personen samenwonen. Zij hebben hun eigen kamer met sanitair, maar delen de keuken en leefruimtes.
Individueel wonen in een studio: er zijn vier studio’s waar iemand individueel kan wonen, met eigen sanitair, keuken en leefruimte.
Grégory raakte op zijn 14de betrokken bij een verkeersongeval, dat zijn vader niet heeft overleefd. Na vier weken coma moest Grégory alles opnieuw leren: praten, stappen, lezen, … Het was een heel moeilijke periode voor hem, maar Grégory is een echte doorzetter.
Grégory: ‘Ik woon nog thuis bij mijn ouders, maar zou graag net als mijn broers en stiefzus op eigen benen staan. Ik droom van een eigen appartement, maar weet dat dat nu niet mogelijk is. Binnenkort heb ik wel mijn eigen stek in de Sint-Amandslaan.’
Zelfstandigheid is heel belangrijk voor Grégory, maar ook voor zijn ouders.
Dominique, mama van Grégory: ‘Wij zijn al wat ouder, en weten niet hoelang wij nog voor hem kunnen zorgen. De bouw van Overlys, dat is prachtig he! Het komt als een geschenk uit de hemel.’
Twee dagen per week gaat Grégory als vrijwilliger werken op een boerderij, en met collega’s van Wissel gaat hij ook in groep werken bij het Washcot en Groenten en Fruit Isabelle. Aan motivatie ontbreekt het hem niet, maar doordat zijn kortetermijngeheugen is aangetast moeten dingen bij hem echt geautomatiseerd zijn om ze niet te verliezen. Ook de connectie tussen zijn hersenen, handen en benen verloopt soms moeizaam.
Dominique: ‘Hij heeft al veel geoefend in Wissel en moet steeds meer geprikkeld worden. We zouden graag hebben dat hij over enkele jaren nog eens kan proberen om in het reguliere arbeidscircuit aan de slag te gaan, maar weten niet of we daarin zullen slagen. Doordat hij een groot deel van zijn puberteit heeft gemist, is hij mentaal jonger. We geven hem de tijd die hij nodig heeft, maar zijn ervan overtuigd dat er nog verbetering zal komen, zeker nu hij zelfstandig kan gaan wonen met de nodige ondersteuning!’
Het is ondertussen 13 jaar geleden dat Christine getroffen werd door een hersenbloeding. Voor haar hersenletsel was ze een gelukkig getrouwde jongedame, nu is ze een iets rijpere vrouw die perfect beseft wat voor impact het hersenletsel op haar leven heeft.
Christine: ‘Het hersenletsel betekende dat ik niet meer voor mezelf kon zorgen, iets wat moeilijk te aanvaarden is. Gelukkig heb ik een heel warme familie die er altijd voor me is.’
Annie, mama van Christine: ‘Haar rechterhand en -been zijn deels verlamd. In het begin kon ze geen zinnen vormen. Christine is enorm geëvolueerd, nu kan je normale conversaties met haar voeren en kan ze goed stappen met haar brace.’
Vandaag krijgt Christine ondersteuning in een woning waar er permanent een begeleider aanwezig is, maar ze is klaar voor de volgende stap.
Christine: ‘Ik vind het belangrijk dat de mensen waarmee ik samenwoon weten wat het is om te leven met een hersenletsel. We maken hetzelfde mee, al is de impact ervan bij iedereen verschillend. In Wissel begrijpen de mensen mij. Ik voel me goed bij hen.’
Verhuizen naar de nieuwbouw zal een goede stap zijn volgens haar moeder, ze weet nu dat er altijd goed voor Christine gezorgd zal worden, al was Christine zelf niet meteen overtuigd.
Christine: ‘Nu ben ik er nog niet klaar voor, ik heb nog wat tijd nodig om te wennen aan het idee. Maar eens het zover is zal ik er wel klaar voor zijn, hoor!’
Contacteer Luc Colman (Het Loket) voor meer info: luc.colman@groepubuntu.be of 0486/02 09 83
